χλωράνθρακας

ο, Ν

χημ. συνοπτική ονομασία τών ενώσεων τού άνθρακα με το χλώριο, όπως είναι λ.χ. ο τετραχλωράνθρακας κ.ά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. chlorocarbon < chloro- (< χλωρ[ο]-*) + carbon (πρβλ. άνθρακας)].